“Om te”

Het nieuwe jaar is een Schrikkeljaar, ooit berekend. Iets met Paus Gregorius of zo. Daarnaast veronderstel ik, dat het een leger wetenschappers en sterrenkundigen hoofdbrekens heeft gekost.
Met mijn 76 jaren zijn 18 schrikkeldagen in mijn leven langsgekomen. Nooit iets meegedaan, zij waren er gewoon. Maar in 2024 ga ik deze dag goed benutten. Serieus.

Dus: 29-02-2024, wees gewaarschuwd, dit zijn mijn plannen:
Om dat mooie boek te lezen.
Om een kopje thee bij mijn oude buurvrouw te drinken.
Om te vragen hoe het met een verre neef gaat.
Om een kilometer extra te wandelen.
Om verdriet te delen met een goede vriend.
Om te lunchen met vriendinnen.
Om de krant van A tot Z te begrijpen.
Om mijn adressenbestand bij te werken.
Om poffertjes te bakken.
Om zilver te poetsen.
Om de gangkast uit te mesten.
Om de laatste steekjes van het Kerstkleed (uit 1989) te borduren.
Om te doen wat de Flow/de Psychologie/de Filosofie mij aanraadt.
Om naar het Filmhuis te gaan.
Om foto’s te ordenen.
Om kaarsvet van kandelaars te verwijderen.
Om een verse sinaasappels uit te persen.
Of:
Om gewoon een dag weloverwogen te niksen? Wie weet.

Willie
30 december 2023

*) Bij Willem Wever hebben ze het zo simpel mogelijk uitgelegd: “Ons ‘Gregoriaanse jaar’ duurt 365,2425 dagen. Dat is 26 seconden langer dan de kalender zou zijn als je alleen naar de stand van de zon en de maan kijkt. In 3333 jaar tijd zou dat in totaal 86.400 seconden te veel zijn en dat is precies één dag. Daarom is het schrikkeljaar ingevoerd. Elk jaartal dat deelbaar is door 4, duidt een schrikkeljaar van 366 dagen aan.
Toch klopt dit sommetje ook niet helemaal, weten de bollebozen van Willem Wever: “Per 400 jaar zouden er drie dagen te veel zijn. Hier hebben ze ook iets slims op bedacht. Alleen de eeuwjaren die je kunt delen door 400 (zoals het jaar 2000) zijn schrikkeljaren en de andere eeuwjaren niet.”

This entry was posted in Perspectief. Bookmark the permalink.

Comments are closed.