Category Archives: Corana

Vandaag, dag 11. Van de straat. ‘Ach, kind dat houdt je van de straat’ gevleugelde woorden van mijn moeder als zij, aan de keukentafel tijdens lange winteravonden, slechts onder een ‘pitje’ van veertig Watt op breinaalden nummer één, een trui … Continue reading →

Vandaag dag, 6. Hebben en zijn-dag.             Hebben en zijn Op school stonden ze op het bord geschreven. Het werkwoord hebben en het werkwoord zijn; Hiermee was tijd, was eeuwigheid gegeven, De ene werklijkheid, de … Continue reading →

Vandaag, dag 5. Mos-dag. ‘Dan maar de tuin in’, zo gezegd, zo gedaan. Zeker omdat ik later niet te boek wil staan als ‘patiënt 32’. Wat een eigenwijze tante, ’patiënt 31’ die zich niet wilde laten testen. Had  de wereld er anders uit … Continue reading →

Vandaag dag 4. Selfies-dag. Hoe verzin je het? Een selfies-dag? Dat kan ik met gemak uitleggen. Al jarenlang komt een groep dames en heren om de week samen, ik “leid” de gesprekken. Wij bespreken onderwerpen die ertoe doen. We hebben daar … Continue reading →

Vandaag, dag 3. Takken-dag. Begrijp me goed, geen takke-dag, maar een takken-dag. Ik wil takken zoeken, zolang ik nog naar buiten mag, langs beemd en oever, om de huiskamer op te vrolijken. We moeten de lente nu maar  binnen halen en … Continue reading →

Vandaag, dag 2. Alle-ramen-open-dag. Als onverwacht alle dekbedden en matrassen naar buiten kunnen, de zon had er blijkbaar zin in, lijkt het op de Grote Schoonmaak van mijn moeder. Niet dat zij zo’n huishoudelijk “tiep” was, verre van dat. Onze … Continue reading →

Gelukkig doet de zon niet mee aan “sociale-onthouding” en kiert hij zijn schuchtere lentestralen door mijn raam. Dat maakt het dragelijker, want ineens zijn zaken waar ik nooit over nadacht, aan het kantelen. Geen verjaardag van mijn zwager, geen ziekenbezoekje … Continue reading →