Author Archives: willielek

Twee keer

“Wie zoekt zal vinden.” Het gaat nu niet om een sleutelbos, een mobiel, een schaar of die ene sportschoen. Deze week zocht ik antwoord op de vraag waarom de meeste Christenen de slavernij, met een knipoog naar hun buidel, goed … Continue reading

Posted in Taal | Reacties uitgeschakeld voor Twee keer

“Kalender-oud” en afscheid, deel 7

Ook wij ontkomen er niet aan, wij wonen de laatste maanden meer begrafenissen of crematies bij dan ons lief is. Zo ook afgelopen dinsdag, de liefste vrouw uit mijn geboortedorp werd in een bomvolle kerk herdacht. Haar kinderen en kleinkinderen … Continue reading

Posted in Familie | Reacties uitgeschakeld voor “Kalender-oud” en afscheid, deel 7

Gewoon

Daar zitten we dan. Onze tent staat te glunderen in de ochtendzon en de slaapmatjes liggen genoeglijk naast elkaar. Op de pot met abrikozenjam daalt een vlinder, het stokbrood is van knapperige kwaliteit. Campingburen groeten, het fluitketeltje laat weten dat … Continue reading

Posted in Uncategorized | Reacties uitgeschakeld voor Gewoon

“Berenbed” of “Kalender-oud”, deel 6

Wij zitten in de achtertuin, de zon speelt met de wolken, bijen zoeken honing. Wij drinken limonade, ik zonder ijsklontjes, mijn kleindochter heeft meer ijs dan water. Dat vindt zij lekker, ik gruwel van zo’n koude plons. Samen praten we … Continue reading

Posted in Kleinkinderen, Perspectief | Reacties uitgeschakeld voor “Berenbed” of “Kalender-oud”, deel 6

Als

Als Den Haag recht breit wat krom is Als plots alle mussen van de daken vallen Als mijn fietsband lek is Als mijn grote broer steeds minder uit zijn woorden komt Als nog steeds geen bloemen bloeien op de weilanden … Continue reading

Posted in In en om de Keizerstraat, Perspectief | Reacties uitgeschakeld voor Als

“Kalender-oud”, deel 5

Volgens dr. Stephen Cabral uit Amerika vier ik ooit én met gemak mijn 100ste verjaardag. Want wat is het geval? Uit zijn onderzoek blijkt, dat grootouders die veel tijd en ruimte vrijmaken voor hun kleinkinderen, langer leven. Heb ik mazzel. … Continue reading

Posted in Kinderen, Kleinkinderen, Uncategorized | Reacties uitgeschakeld voor “Kalender-oud”, deel 5

“Laken voor de schaar.”

Beste Van der Plas, Yesilgöz, Omtzigt en Wilders. Geloven jullie het zelf? Echt? Dat de zon weer gaat schijnen? Voor alle mensen in ons land? Alle? Minder ruimte voor wetenschappelijk onderzoek? Echter wie denkt dat kennis duur is, komt er … Continue reading

Posted in Perspectief, Verhalen | Reacties uitgeschakeld voor “Laken voor de schaar.”

“Sag mir wo die Blumen sind.”

Dat ik van strijken houd is in grote kring bekend. De wasmand kan niet vol genoeg zijn met verfomfaaide theedoeken, overhemden, tafellinnen of beddengoed: ik maak er prachtige stapels van. Recht-toe-recht-aan en natuurlijk op kleur gesorteerd. Hoezo dan? Omdat het … Continue reading

Posted in Perspectief, Reizen, Verhalen | Reacties uitgeschakeld voor “Sag mir wo die Blumen sind.”

“Kalender-oud”, deel 4

Ja, de beste mijnheer Scherder kan het allemaal mooi zeggen én verkopen. Maar ervaring in mijn grote omgeving leert ook, dat tegen gevolgen van dementie (tot nog toe) geen kruid is gewassen. Uitstellen misschien, beetje leefbaar maken voor de personen … Continue reading

Posted in Perspectief, Verhalen | Reacties uitgeschakeld voor “Kalender-oud”, deel 4

“Kalender-oud”, deel 3

Het is gewoon een fluitje van een cent, ouder worden. Je hoeft daar niets voor te doen. In de maalstroom van de tijd ben je plotsklaps tien of twintig jaar verder. Gewoon een beetje gelukkig met huis en haard, met … Continue reading

Posted in Perspectief, Verhalen | Reacties uitgeschakeld voor “Kalender-oud”, deel 3