Vandaag, dag 51. Onkruid
De regengoden waren ons de laatste dagen goed gezind, zij lieten lustig liters water over hun én onze akkers vloeien.
Nu de zon zijn best doet, kun je er donder opzeggen, dat menig onkruid welig gaat tieren. Kat in bakkie voor de paardenbloem, het herderstasje, de brandnetel, het zevenblad en alle andere kruiden de “on” zijn. Voor velen gelukkig weer wat werk aan de (tuin)winkel. Toch?
Wanneer ben je als plantje eigenlijk “on”?
Mijn vader deed daar niet moeilijk over: álles wat geen chrysant, anjer, fresia of lathyrus was. Maar anno 202o is daar het laatste woord nog niet over gezegd.
Want: het blad van een paardenbloem gaat nu in de salade, brandnetels mogen in de soep en met zevenblad is een smoothie bijzonder verrukkelijk. Her en der voorbeelden te over om van al die “onnen” goedkoop én gezond én milieuvriendelijk te genieten.
Doch, als je moestuin met prachtige bietjes of boontjes wordt overwoekerd door datzelfde zevenblad? Wordt het alsnog wikken en wegen?
Tja. Het is sowieso een tijd van wikken en wegen of welke kant het balletje op gaat rollen:
ongeloof, onkunde, onwetend, onwil, ongein, ongehoorzaam, onbedachtzaam, onvrede, oneconomisch, oneens, oneerlijk, ontevreden, ongegeneerd, ongegrond, ongelijk, onheil, onmacht en de grootste speler in deze corona wedstrijd heet ongeduld.
Waren al die “onnen” maar plantjes, die ik net als mijn vader op een warme zomeravond vrolijk om kon schoffelen.
Morgen, dag 52. Uitvaart
Willie, 4 mei 2020