Hoera, feest vandaag, want ik ben precies op deze schrikkeldag 27.820 dagen oud. Dat zijn een boel kaarsjes. Vroeger stond bij ons thuis geen verjaardagstaart op tafel, laat staan iets met kaarsjes, maar het idee van 27.820 kaarsjes vandaag vind ik best leuk. Het wordt hard blazen om ze in een keer uit te blazen zodat mijn wens, aldus de oude Grieken, direct naar God Artemis gaat.
Van 1947 naar 2024 is een aardig poosje. Met vallen, met nog meer opstaan zit ik gelukkig te wezen in ons Goudse huis, mede omdat onderwijs en taal mijn reddingsboei was en is. Zo vond ik net uit, dat in mijn geboortejaar het ‘woord-van-het-jaar’ bikini was. Zesenzeventig jaar later gaat graaiflatie met de eer strijken.
Geen taart en slingers vandaag, want er is niemand die mijn dagen telt. (!) Daarnaast hoop ik wel voor gebakjes voor mensen met een zeldzame ziekte. Waarom deze edelmoedige geste? Zoals veel dagen een naam/opdracht hebben is het vandaag namelijk ook ‘Zeldzame ziektedag’. In leven geroepen om extra aandacht te generen voor ongeveer 1.000.000 mensen in Nederland die aan een zeldzame ziekte lijden of onbegrepen klachten hebben: “Neem maar een paracetamolletje.”
Schrikkeldag 2024. Ik heb besloten dat ik toch naar de banketbakker wandel, omdat ik niet tot die 1.000.000 behoor. Ouder worden is namelijk niet ondergebracht bij de afdeling ‘Zeldzame Ziekte’. Overigens helpen paracetamolletjes daar ook niet tegen.
Willie, 29 februari 2024.