Waterschappen

Vroeger thuis was het voor mij duidelijk wat het polderbestuur deed, ze controleerden of de sloten gebaggerd waren. Ze kwamen kijken of vader geen dam had gemaakt tussen twee stukken land. Ook was er iets met het grondwaterpeil, daar kon hevig over gesteggeld worden. Het kon ook wel eens voorkomen, zo las ik, dat het ene polderbestuur stiekem water loosde in de sloot van een aangrenzend bestuur. ‘Après nous le déluge’, ietwat letterlijk uitgevoerd.
Anno 2015 beheren ruim twintig waterschappen ons Neêrlands water, allemaal met een dijkgraaf m/v aan het hoofd die door door ‘de Kroon’ voor zes jaar is benoemd.
Zo’n dijkgraaf kwam vroeger bij voorkeur uit adellijke kringen. Want, zo was de gedachtengang, grootgrondbezitters waren zuinig op hun landgoed. Zij wilden droge kelders voor de wijnen en frisse beekjes langs hun hertenpark. Dan zaten boeren, burgers en buitenlui ook goed.
Overigens, als een waterschap nauwelijks dijken heeft, heet de baas ‘watergraaf’. Mooi woord: watergraaf. Er zijn twee watergraven in Nederland, daar waar de Dommel en de Vecht stromen.
‘Aurélie, waar werkt jouw papá?’
‘Mijn vader is watergraaf.’
Geen consultant, geen developer, geen recruiter, geen office manager, geen intendent. Gewoon, watergraaf. Zou deze functie voor haar moeder watergravin heten?
Het prikkelt de fantasie:
De watergraaf van Zegelen
hij wilde visjes vangen.
Maar zijn gravin Tot Egelen
had andere belangen.
Zíj wilde beekjes laten slingeren
door haar hofje vol met rozen
opdat zij op een zomeravond
daar lieflijk kon verpozen.

Tja. Even naar de orde van de dag. Morgen mag ik een stem uitbrengen. Politiek vind ik een moeilijke zaak, laat staan kiezen voor een partij in een waterschap. Dus, op naar de kieswijzer van Rijnland, mijn watergebied.
Gewetensvol beantwoord ik alle vragen, onder andere deze:
– Mag de muskusrat gedood?
– Moet er een stijger komen voor vissers?
– Mag landbouwgrond onder water als er overstroming dreigt?
– Wil ik meer geld uitgeven voor droge voeten?
– Moeten boeren zelf hun bemaling opbrengen?
– Wil ik fietspaden op de dijken?
– Zijn natuurlijke oevers van belang, ook al kost het geld?
Het resultaat is duidelijk. Ik moet stemmen op ‘Water Natuurlijk’.
Natuurlijk.

Willie, 17 maart 2015

This entry was posted in Perspectief. Bookmark the permalink.

One Response to Waterschappen

  1. Riet de Graaff says:

    Zo’n ‘watergravin’ toch ! Wat een schitterend verhaal.