Provincie

Vanmorgen heb ik hen gezien, de mannen van de provincie. Zij waren erg druk in de weer. Zij loodsten Symphony (een ‘bootje’ van meer dan honderd meter lang, gebouwd in opdracht van Louis Vuitton c.s.) veilig door de Goudse Julianasluis. Secuur werkje. Waarschuwingsborden geplaatst, verkeer omgeleid of stop gezet: de mannen in gele pakken, met Provincie Zuid Holland op hun rug, kennen hun taak. Het megajacht, gefinancierd door de tassenkoopman, veilig door de smalle wateren van de Kaag naar Rotterdam begeleiden. En het lukte, zij het nipt. Bijna geen krasje opgelopen.
Maar, dat het goed ging, dat kwam vooral door planken waaraan oude verhuisdekens waren geniet. De willen, gebruikelijke attributen om beschadigingen te voorkomen, bleven op de kade. Te dik, er was slechts ruimte van enkele centimeters tussen de Symphony en de sluismuur. Natuurlijk tijdens de bouw al bekend bij de rederij.
Dan gebeurt het wonderlijke. Ik zie het voor me. In de werkplaats, waar bouwers hun sjekkie draaien en hun bakkie drinken, komen de mannen op een idee. Er staan nog oude delen betonkisting in de loods.
‘As we die nou in stukkies zagen en er dekens omheen doen? Touwtje eraan, probleem opgelost.’
Zo gezegd, zo gedaan. Vandaar dat vanmorgen het immense jacht zonder kleerscheuren de reis kon voortzetten. Naar exotische uren en oorden, waar ik alleen maar van kan dromen. Jaloers? Nee, want zó groot grenst aan het onmogelijke.
Ik hou me bezig met zaken waar ik grip op heb, de provinciale verkiezingen bijvoorbeeld. Ehh, welke verkiezingen? Ja die, die van de provincie.
En wat doet de provincie dan?
Sinds vanmorgen weet ik het, het verkeer in goede banen leiden als er een Vuittonnetje passeert.
Maar welke partij dát in zijn partijprogramma heeft staan? Ik heb het niet gevonden.
Landelijk dan maar.

Willie,
15 maart 2015

This entry was posted in Perspectief. Bookmark the permalink.

Comments are closed.