Ja, de beste mijnheer Scherder kan het allemaal mooi zeggen én verkopen. Maar ervaring in mijn grote omgeving leert ook, dat tegen gevolgen van dementie (tot nog toe) geen kruid is gewassen. Uitstellen misschien, beetje leefbaar maken voor de personen in kwestie en voor zijn/haar omgeving. Natuurlijk. Laten we doen wat we kunnen. Maar dementie uitbannen met push-ups of door een onbekend steegje kuieren, dingen doen die je nooit hebt gedaan? Of op een wortel knabbelen? Ik geloof er geen snars van.
Maar toch. Stiekem ben ik ook behept met het virus van “gezond ouder worden”. Ik fiets, ik lees, ik ben nieuwsgierig, ik organiseer, ik luister naar mijn kleinkinderen, ik wroet in de tuin. Ik tel mijn passen, ik slik wat aangeraden wordt, ik lees de krant. Ik poets op één been mijn tanden en ik pers handmatig mijn sinaasappelsap. Met als toetje: ik probeer op mijn oude dag naar de woorden van Socrates over “De drie zeven” te handelen. Het haalt namelijk veel onrust, kou en onzin uit de lucht. Iedereen blij. Zeker narrigen en ouderen die het allemaal ‘weten’.
“Het is super eenvoudig”, sprak de wijsgeer uit het Oude Griekenland, ”wanneer je iets wilt vertellen is het beter voor iedereen om je verhaal -óf wat je wilt beweren- door drie zeven te zeven.
De eerste zeef heet waarheid. Heb je echt gecontroleerd of het waar is wat je vertelt? Nee? Dan mondje dicht.
De tweede zeef heet goedheid. Wordt de luisteraar er beter van als je het vertelt? Ook niet? Zwijg dan.
Tenslotte, als het niet de waarheid is, en niemand wordt er beter van, dan is het niet noodzakelijk dat je je mond opendoet.”
Mooie paasgedachte. Misschien ook iets voor de heer Baudet?
Willie,
Eerste Paasdag 2024