Author Archives: willielek

“Sag mir wo die Blumen sind.”

Dat ik van strijken houd is in grote kring bekend. De wasmand kan niet vol genoeg zijn met verfomfaaide theedoeken, overhemden, tafellinnen of beddengoed: ik maak er prachtige stapels van. Recht-toe-recht-aan en natuurlijk op kleur gesorteerd. Hoezo dan? Omdat het … Continue reading

Posted in Perspectief, Reizen, Verhalen | Reacties uitgeschakeld voor “Sag mir wo die Blumen sind.”

“Kalender-oud”, deel 4

Ja, de beste mijnheer Scherder kan het allemaal mooi zeggen én verkopen. Maar ervaring in mijn grote omgeving leert ook, dat tegen gevolgen van dementie (tot nog toe) geen kruid is gewassen. Uitstellen misschien, beetje leefbaar maken voor de personen … Continue reading

Posted in Perspectief, Verhalen | Reacties uitgeschakeld voor “Kalender-oud”, deel 4

“Kalender-oud”, deel 3

Het is gewoon een fluitje van een cent, ouder worden. Je hoeft daar niets voor te doen. In de maalstroom van de tijd ben je plotsklaps tien of twintig jaar verder. Gewoon een beetje gelukkig met huis en haard, met … Continue reading

Posted in Perspectief, Verhalen | Reacties uitgeschakeld voor “Kalender-oud”, deel 3

“Kalender-oud”, deel 2

Hoera, feest vandaag, want ik ben precies op deze schrikkeldag 27.820 dagen oud. Dat zijn een boel kaarsjes. Vroeger stond bij ons thuis geen verjaardagstaart op tafel, laat staan iets met kaarsjes, maar het idee van 27.820 kaarsjes vandaag vind … Continue reading

Posted in Perspectief | Reacties uitgeschakeld voor “Kalender-oud”, deel 2

“Kalender-oud”, deel 1

Het is niet meer zo,  dat “als ik goed om me heen kijk, alles gekleurd is.”              K.Schippers kon het mooi zeggen, maar toen was hij geen 76. Niet dat ík chagrijnig ben of depri, … Continue reading

Posted in Perspectief | Reacties uitgeschakeld voor “Kalender-oud”, deel 1

In alles “MAX”

          Max van Rijn, 23 januari 2018 Max van Rijn. Daar is ie dan, met zijn vier kilo’s. Hij liet even op zich wachten. Zijn ranke moeder helde af en toe een beetje voorover. Zij gaf … Continue reading

Posted in Kleinkinderen | Reacties uitgeschakeld voor In alles “MAX”

“White Monday”

Aha, daar is ie weer: de deprimaandag. Want het is koud en nat, er is geen zon en de kerstvetten zijn na drie weken nog aanwezig op buik en heupen. Ook zijn goede voornemens ruimschoots achter de rododendrons gesodemieterd. Een … Continue reading

Posted in Perspectief | Reacties uitgeschakeld voor “White Monday”

“Om te”

Het nieuwe jaar is een Schrikkeljaar, ooit berekend. Iets met Paus Gregorius of zo. Daarnaast veronderstel ik, dat het een leger wetenschappers en sterrenkundigen hoofdbrekens heeft gekost. Met mijn 76 jaren zijn 18 schrikkeldagen in mijn leven langsgekomen. Nooit iets … Continue reading

Posted in Perspectief | Reacties uitgeschakeld voor “Om te”

“Mijn” jongens in Groningen

Op naar “mijn” jongens in Groningen. Een paar uurtjes in de trein, tijd om te mijmeren. Het landschap helpt mee. Her en der een boerderij omsingeld door een groepje bomen, de mist en een stiekeme zon doen de rest. In … Continue reading

Posted in Uncategorized | Reacties uitgeschakeld voor “Mijn” jongens in Groningen

Doosje

Jarig dus. En de Hema weet dat ook, want ik kreeg een bericht dat ik een tompouce (of tompoes) mag halen. Wat een gulle gift, wat een aanbod. Maar tja, gratis is gratis, en tompouce (of tompoes) gaat er met … Continue reading

Posted in Uncategorized | Reacties uitgeschakeld voor Doosje