Vandaag, dag 81. Hema
Wie koopt er niet? Van worst tot onderbroeken, van romper tot schooletui.
Dát al bijna honderd jaar voor de “gewone man”, zoals de oprichters van de H.E.M.A. hun verheffende idealen ten gelde wilden maken. Want zij, Leo Meyer en Arthur Isaac waren ook directeuren-generaal van de Bijenkorf. Voor niets gaat de zon op, nietwaar?
Nederland omarmde het concept van eenheidsprijzen bij het warenhuis voor de niet welgestelden. Daar ging het 1926 ging over stuivers, dubbeltjes, kwartjes en heel af en toe over een piek. De “gewone man” waande zich rijk. Hij kon in plaats van stopwol, zomaar nieuwe sokken aanschaffen. Slimme Leo en Arthur waren spekkoper.
De Hema. Wie kent haar niet? Welk geëmigreerd mens heeft geen heimwee naar de theedoeken, de tompouces en de halve warme worst? Geen grap, de warme worst was een ongelukje. Een medewerker zette per ongeluk een nul teveel op een bestelling. Duizenden, met vlees gevulde darmen, werden afgeleverd. Weggooien? Ligt niet in de aard van Hollandse ondernemers. Ook toen was “out of the box” denken al “hot”. Dus plomp, de boel in een pan, “hot” vuurtje eronder en verkopen als delicatesse. De rest is geschiedeis.
Hema en Holland. Hemaland. Redt Hemaland het met de Heer Boekhoorn, die nu zijn centjes aan het tellen is? Misschien had hij Wu Wen en Xing Ya niet moeten leasen?
Ach. Als je Telfort verkoopt (2005) en je stort die exorbitante winst in een BV, genaamd: Bowolar ( BOekhoorn WOrdt LAchend Rijk), dan hoor je thuis in de Donald Duck.
Arme Hema.
Morgen, dag 82. Zomer
Willie, 3 juni 2020