Dag 21 in “sociale onthouding”

Vandaag, dag 21. Leuk

Een aardige dagbesteding is, als alle kasten opgeruimd zijn, de stoeptegels blinken en eenzame  sokken elkaar weer gevonden hebben: ga op zoek naar leuke, hoopvolle berichten in de krant.

Alhoewel? Het woord “leuk” roept bij mij steevast kriebels op. Ik word er miezerig van. Het is voor mij een inhoudsloos woord. En wat blijkt? De oorspronkelijke betekenis is “halfwarm, lauw”. Altijd al gedacht. Eigenlijk is “leuk” níets dus, niet het een én niet het ander. Halfbakken. Niet ervoor gaan, geen keuze maken, geen mening ventileren.

‘Hoe was je vakantie/ je bruiloft/ het boek/ je huwelijk/ je jeugd/ je cruise/ je eerste zoen/je bevalling/ je wereldreis?”
‘Ohh, leuk.’
Vul het maar in.

Toch “leuke” berichten gevonden deze week:
1) In Eindhoven gaat het pastorale team van de Sint Jorisparochie morgen, Palmzondag, tussen 14.30 en 15.00 uur per helikopter de stad zegenen. Brandblushelikopters gevuld met wijwater? LEUK!
2) En politieman te paard in de Indiase deelstaat Andhra Pradesh heeft zijn schimmel beschilderd met virusachtige vlekken, om aandacht te trekken en te waarschuwen. Hij heeft vast vroeger de boeken van Pipi Langkous gelezen. LEUK!
3) En dan onze echte, ongeëvenaarde MP. Hij koestert een rijk repertoire aan vaagheden. Gelukkig beloofde hij beterschap. En daarom was hij dinsdag héél duidelijk: ‘Wij zijn voorbij de start, maar nog niet aan het einde van het begin.’ LEUK!

“Leuk”:  Is dat een paard met rode stippels? Is dat wijwater over de daken sproeien? Of is dat onze MP die wollige taal bezigt?

Ik weet het antwoord.

Morgen, dag 22. Voortschrijdend

Willie, 4 april 2020

This entry was posted in Corona, Perspectief. Bookmark the permalink.

Comments are closed.