Wildbreien

‘Wildbreien’ is gekozen tot het mooiste neologisme van 2011. ‘Infobesitas’ en ‘twitteratuur’ respectievelijk op de tweede en de derde plaats. Het is niet mijn volgorde, ik heb het namelijk niet op de wildbreiers. Ze zeggen dat zij de stad weer hip en leefbaar maken met gekleurde gebreide lapjes. Deze breisels worden om lantaarnpalen gebonden, aan parkeermeters geknoopt of, erger nog, in bomen gehangen.
Een soort pannenlappen in modderkleuren, twee recht, twee averecht. In een ander breimandje waren nog restjes van de psychedelische jaren 70, hard lila en paars vormen nu samen een gebreide lange lap. Alle lappen hangen nu samen aan een brugleuning.
Deze street art zou kinderen en grote mensen weer aan het breien zetten. Geloof er niets van.
Ik zie slechts vieze, zielige natte restanten hangen, her en der. Het regent soms, we hebben honden in ons straatbeeld die moeten plassen, en patatjes met. Ziet u het allemaal voor zich? Of misschien ooit wel eens een gebreide zwembroek aangehad? En, hoe zag dat er uit? Ik bedoel maar.
Francine Oomen heeft deze Yarn Bombing naar Nederland gebracht. Een heuze website is er aan verbonden ( sorry, aangebreid).
Ik lees: ‘He, Francine, na een half uur breien ben ik het al beu. Wat kan ik doen?’
Antwoord: ‘Een breimachine of je oma’.
Nou ja.