Schoenen-soap

Dat artrose-pootje dus, heeft behoefte aan een andere schoen. Beetje steunend en stevig.
Laat de mode mij vandaag goed gezind zijn, pittige sneakers en sportschoenen in soorten en maten zijn te vinden in elke goede schoenenzaak.
Maar de orthopeed heeft een andere plannetje.
“Mevrouw, u moet orthopedisch schoeisel laten aanmeten. Dat kan bij de deur hiernaast.”
Zo gezegd, zo gedaan, en de site van deze ambachtelijke schoenmaker toont de meest elegante modelletjes.

Zes weken wacht ik in spanning of het afgietsel van mijn zere voet mooi is vertaald naar welke schoen ik heb uitgekozen.

“Kijk eens, mevrouw. Mooi Toch?” Triomfantelijk houdt een medewerker van het schoenenbedrijf twee kolossale schoenen omhoog.
“Ehh, mmmaar?”
“Ja, mevrouw, iedereen schrikt er de eerste keer van.”
“Mmmaar, ik heb andere uitgezocht, toch?”
“Nee, dit zijn ze. Past u ze gewoon, dan valt alles mee. De kleur klopt in elk geval.”
Gehoorzaam trek ik deze zevenmijlslaarzen aan, mijn verbazing stijgt. Zij lijken niet alleen te groot, zij zijn het ook nog.
“Meneer, dit werkt niet.”
“Kwestie van wennen, mevrouw. Anders doet u een paar extra sokken aan.”
“Kijk, ik kan ze niet eens strak aantrekken, want de schacht is veel te groot.”
“Tja, daar heeft u gelijk in. Weet u, we nemen ze mee terug naar de werkplaats, daar halen we er twee banen tussen uit.”
Goh, dus toch.

Twee weken later wandel ik opnieuw richting de schoenenman. (Overigens ben ik ondertussen voortreffelijk op de been geholpen door een fysiotherapeut.)
“Dag mevrouw, daar bent u weer. Nu moet het lukken.”
Ik schuif opnieuw met gemak, te veel gemak in de verkleinde exemplaren en zucht diep.
“Meneer, deze schoenen blijven dus te groot. Daarnaast zien ze er ook zo anders uit dan op jullie site. Ik voel me een clown en ik heb ook niets met minister de Jonge.”
“Probeert u ze een maand.”
“Nee, want dat wordt vallen, struikelen. Mijn tenen kunnen op zwemles, zoveel ruimte.”
“Mevrouw, dat hoort zo. U neemt ze mee. Ik zie u over een maand terug.”

Murw door zoveel “professionele” overmacht stop ik de zevenmijlslaarzen in mijn tas, zet ze thuis in de gang en bel de klachtenlijn van de verzekering.

Willie
8 juli 2021

This entry was posted in Artrose. Bookmark the permalink.

Comments are closed.