Er hangt een grote vraag in onze keuken: Waarom heet een mandoline een mandoline?
Niet dat ding van “Jo met de banjo”, nee iets met zeer scherpe messen waarmee mijn keukenchef nu flinterdunne aardappelschijfjes tovert. Ook op de millimeter gesneden uien.
Mijn kok, de keukenchef, is vandaag jarig, en wenste zo’n deftig geval. Zo geschiedde.
Hij kon, net als een kind niet wachten om er mee te “spelen”. Dus we eten vanavond veel flinterduns.
Ondertussen zoek ik me een hoedje, waar deze naam vandaan komt. Niet te vinden.
Eerlijk gezegd moet ik ook aan het woord wennen, omdat ik, -voor vorige week-, bij mandoline alleen dacht aan zo’n tokkelinstrument.
“Willie, ik wil graag een mandoline voor mijn verjaardag.”
“Grapje! Ga je de muziek in?”
“Ik meen het serieus. Kunnen we de rode kool in mooie reepjes schaven. En ui.”
“Oh, is dat dan een rasp of een schaaf? Zoiets als een houten plank met een mes in het midden, maar dan geavanceerder?”
“Welzeker.”
“En dat heet een mandoline? Komt voor de bakker.” (Altijd fijn als er nog iets te wensen is op je drieënzeventigste. En zo’n mandoline hadden we nog niet.)
Nog steeds weet ik niet, overigens na een heerlijk flinterdun diner, waarom dit keukenattribuut zo heet.
Willie
17 april 2021