Nu door de beperkingen er wederom zeeën van tijd ontstaan, en ik geen zin heb om daar doelloos op te dobberen, bedacht ik (alweer) een plannetje.
Elke week ga ik een -ooit gelezen- boek afstoffen. Benieuwd hoe ik nu, sadder and wiser, over de inhoud denk. Laten we hopen, dat niet alle boeken aan de beurt komen, want dan zijn we járen verder. Goed.
“De Kleine Prins” van Antoine de Saint-Exupéry bijt de spits af.
Het is maar een flodder van een boekje, ooit op een rommelmarkt gekocht. Ik weet, er bestaan prachtige dure ingebonden versies, daar is nooit van gekomen. Want in mijn hoofd was het “maar” een ingewikkeld sprookje. Totdat.
Totdat ik het deze week opnieuw las, herlas en ik bijna bij elke alinea een potloodstreep zette. Ik mag dat graag doen in mijn boeken, mooie gedachten accentueren.
De Kleine Prins (DKP) is wijzer dan wij allemaal bij elkaar.
Bijvoorbeeld, omdat hij maar één roos bezit, verzorgt hij haar met volle aandacht en uiterst liefdevol. Roos en DKP zijn beiden dolgelukkig.
Middels een gesprek van DKP met een wolf raak ik onder de indruk van het begrip ritueel. “Zonder rite geen vrije tijd, anders is elk moment hetzelfde.” De wolf spreekt uit ervaring. Elke donderdag gaan de jagers uit zijn dorp dansen met mooie meisjes. Dan heeft de wolf vrij, hij kan lekker op zijn gemak wandelingetjes maken en kippetjes vangen. De andere zes dagen zijn voor hem een brij van uren, die zich nutteloos aaneenrijgen.
DKP belandt op veel planeten en gaat in gesprek met karakters van allerhande allooi: een koning, een dronkaard, een lantaarnopsteker, een zakenman, een aardrijkskundige, een koopman, een wisselwachter en een ijdeltuit. Elk gesprek is te herleiden tot de pandemie van vandaag.
Daarbij wint één citaat met vlag en wimpel.
De Kleine Prins: “Ik weet een planeet, waar een rood-oranje meneer woont. Hij heeft nooit aan een bloem geroken, nooit naar een ster gekeken. Hij heeft nooit van iemand gehouden maar altijd alleen maar optelsommen gemaakt. Hij zegt de hele dag dat hij belangrijk is. Dan zwelt hij van trots. Maar dat is geen man, dat is een paddenstoel.”
Duidelijk toch?
Willie,
15 oktober 2020
“Boeken in tijden van corona, deel 1.”
De Kleine Prins (1943)
door Antoine de Saint Exupéry
Tenslotte, een kleine greep uit de aangestreepte zinnen:
*) Grote mensen begrijpen nooit iets uit zichzelf, daarom moeten kinderen veel geduld met hen hebben.
*) Volwassenen houden van cijfers. Zij vragen nooit: “Hou je van vlinders?”, maar willen weten wat je huis waard is.
*) Bloemen zijn zwak en goedgelovig. Daarom hebben de mooiste doornen nodig.
*) Als je onbelangrijke woorden te ernstig opvat, word je ongelukkig.
*) Rupsen moet je verdragen als je vlinders wilt zien.
*) Voor koningen is de wereld heel eenvoudig: iedereen is onderdaan.
*) Men moet van niemand meer eisen dan hij geven kan.
*) Rechtuit kom je niet ver.
*) Als het je lukt om een juist oordeel over jezelf te hebben, dan heb je de ware wijsheid gevonden.
*) Voor ijdele mensen zijn alle anderen bewonderaars.
*) Belangrijke mensen hebben geen tijd om te dromen.
*) Wat je ziet is een omhulsel. Het belangrijkste is onzichtbaar.
*) Alleen met je hart kun je goed zien. Het wezenlijke is voor de ogen onzichtbaar.
*) Een ritueel maakt dat de ene dag verschilt van de andere.
*) Door rites krijg je vrije tijd.
*) Als je mij tam maakt, ben ik voortaan verbonden met jou. Dan ben je voor mij de enige op de wereld.