Dag 70 in “sociale onthouding”

Vandaag, dag 70. Lepeltje

Gouda, 23 mei 2020

Geachte Heer Buisman,

Sakkerloot, wat heeft u gedaan? Plotsklaps is het kleine lepeltje uit het potje Buisman verdwenen. Ik begrijp daar geen snars van. U verwittigt op uw site, dat het een actie inzake duurzaamheid is. Lariekoek. ‘Gebruik voortaan een theelepel’, bazelt u verder.
Ziet u het voor u? Gebrande suiker heeft namelijk de eigenschap lekker aan te koeken.
Dienaangaande, het door u gememoriseerde kleinood telkenmale af te moeten spoelen, doet het milieu geen goed.

Het kleine, metalen goudkleurige lepeltje deed naar behoren zijn dienst, maanden lang. Om daarna bij een kinderkeukentje te belanden.
Natuurlijk, alle beetjes helpen, mitsgaders ben ik van mening dat deze ommezwaai geen zoden aan de duurzaamheid-dijk zet. Integendeel.

Nogmaals: Geachte Heer Buisman!
Gade en ik maken sinds mensenheugenis koffie “zoals oma die zette”: een aardewerken potje, een dito filter, grofgemalen koffie en natuurlijk een schepje van uw ongeëvenaarde product. Vervolgens, bijna kokend, water langzaam opgieten. Slotsom? Milieuvriendelijkere manieren van koffie zetten bestaan er niet, zelfs niet als u zich het apezuur zoekt.
Derhalve verzoek ik u, mede namens mijn echtgenoot, uw boude plan te elimineren. Gewoon weer, in elk potje een lepeltje, zoals ook op elk potje een dekseltje past.
Inmiddels verblijf ik, met de meeste hoogachting,

W.H.M. Lek-Ruijsink

Morgen, dag 71. Versje

Willie, 23 mei 20120

This entry was posted in Corona, Perspectief. Bookmark the permalink.

Comments are closed.