Hesjes

Blauwe hesjes, gele hesjes, rode hesjes, groene hesjes, oranje hesjes: medewerkers van verschillende BSO’s dragen ze in vele kleuren, duidelijk voor de kinderen. Iedere week sta ik met deze ‘hesjes’ in de rij, wanneer ik kleinkinderen van school haal.
Ook met een aantal opa’s en oma’s. Wij wachten keurig tot de juf of de meester de deur opendoet.

Die ‘hesjes’ dus hebben een lijst met namen van jonge mensjes die opgevangen gaan worden.
Roos en Fleur gaan naar een jonge knaap in het geel.
Jason voegt zich bij een oude dame in het blauw.
“Finn, Abel en Alke, komen jullie?” Een juffie in het rood trekt het drietal kleine rode hesjes aan.
Casper en Wind mogen de naschoolse uren doorbrengen bij twee opgeschoten pubers in het groen.
Annelijn en Christof huppelen naar een bebaarde veertiger. Zijn oranje outfit geeft hem iets ludieks.

Elke week verbaas ik me over de diversiteit van de BSO’s. Vijf verschillende mogelijkheden bij deze school. Zij hebben namen die er niet om liegen: ‘Petteflet’, ‘Stap bij stap’, ‘Kronkel’, ‘Speel-goed’ en ‘Kans’.
Zoals ik me veel afvraag, vraag ik me ook af welke verschillen er zijn binnen de BSO-wereld. Is het een centenkwestie of heeft het te maken met een overtuiging?
Kiezen ouders voor: alternatief, veganistisch, geborgenheid, geloof of sportief?
Navraag leert, dat het bij de opvoeders draait om aandacht. Maar om welke aandacht en op welk moment, daar kom ik niet achter.

Daarna nestelt een ander probleem zich onder mijn geverfde permanentje.
Stel. Casper en Alke zijn ondeugend of stout geweest en zij moeten ‘schoolblijven’. Kan dat nog? Moeten de ‘hesjes’ bij andere lokalen ook niet kindertjes ophalen? Tijd dringt.

“Dag, groen en rood hesje. Vandaag staken Casper en Wind hun slechte vinger op. Zij moeten nablijven. Kom over een kwartier maar terug.”
“Uhh, da’s dan een probleem, juf. Wij hebben er nog meer op de lijst staan. Die wachten ook op ons.”

Geen nablijven meer? Nee, want tijd is geld. Niet alleen voor de medewerkers van de BSO’s. Ouders met afspraken kunnen er ook wat van.

Gelukkig zijn er nog opa’s en oma’s met zeeën van tijd.

Willie,
15 december 2019

This entry was posted in Kleinkinderen, Perspectief. Bookmark the permalink.

Comments are closed.