IJs

IJs met dropsaus is deze zomer trending, wie heeft het ooit zo zout gegeten. Maar daarmee zijn we er nog niet. Het is niet meer om het doodgewone, lekkere ijsje op een zondagmiddag in het zonnetje.
‘We moeten ijs beleven’, aldus foodtrendwatcher Esther Haanschoten. Naast duivelse kleuren graag ook geknetter en ontploffingen in het hoorntje, ‘want het gaat om verrassen.’
Zwart ijs? Jawel, hoe gekker hoe beter, een beetje koolstof er door en we beleven ons dood.
Calorie-arm ijs? Een soort Milner ijs? ‘Doet u mij dan maar zes bolletjes.’
Groente ijs? Zo leren onze kleinkinderen die vermaledijde broccoli en spruitjes eten.
Veganistisch ijs? Wordt even hip als exclusief. Dan komt in groten getale de kudde volgers (die het stiekem smerig vinden), en sterft deze tak van sport vanzelf uit.
Op waterijsgebied,’ hier spreekt geen ijsmeester of een rayonhoofd maar alweer Haanschoten, ‘komen ijsjes met Radlersmaak of ingevroren mojito’s.’ Ieder z’n feestje.

‘Een ijsje, alstublieft.’
‘Nee, ik wíl géén topping, géén saus, géén mirakels, géén spikkels, géén chocodip.’
‘Ja, u hoort het goed! Gewoon een bolletje vanille ijs.’
‘Uh, dat heeft u niet?’

Willie
13 mei 2018

This entry was posted in Perspectief. Bookmark the permalink.

Comments are closed.