Een bos beginnen

Vandaag een inventieve opdracht van de Schrijversacademie:
Ga voor je boekenkast staan. Neem er een boek uit, waarvan de titel je bevalt/intrigeert. En pak er nog een paar.
Maak er een stapel van, schrijf de titels op.

Ik naar boven, op zoek naar boeken die me hebben laten lachen, huilen, nadenken, glimlachen, peinzen, zwijgen, verwonderen of trillen. Boeken die dat mij niet ‘gaven’ zijn onlangs verhuisd naar het ‘goede doel’.
Op de trap maakte ik me zorgen. Welke titels kies ik in godsnaam? Zou deze exercitie uren duren?
Verbaasd liep ik na drie minuten naar beneden. Zonder enige vorm van afweging straalden vijf titels me tegemoet.
Daar liggen ze nu op mijn bureau, ze vertellen misschien wie ik ben.

Het kleine meisje van meneer Linh
De onverbiddelijke tijd
Eilandpost
Paradijs verloren
Zullen we een bos beginnen?

Philippe Claudel, Jan Wolkers, Mary Ann Shaffer, Cees Nooteboom en Jaap Robben hebben mij met hun woorden geraakt, er zijn gevoelens beschreven die ik herken, zij hebben inzichten verstrekt en mij aangegeven dat het leven vele perspectieven heeft.
Misschien begin ik nog een bos.

Willie,
14 april 2018

This entry was posted in Perspectief, Taal. Bookmark the permalink.

Comments are closed.