Tijdens mijn speurtocht naar ludieke krantenberichten, stuitte ik vanmorgen op ‘de dag van de pindakaas’. Een paar commerciële snuiters in Amsterdam hebben dit besloten, en nu is het feest! We kunnen onze pindakaasdromen opsturen. De leukste droom wint en wordt bewaarheid. Misschien zwemmen in een ‘bad met’? Of een pindakaasdouche? Ik doe niet mee.
Die jongens uit de pindakaaswinkel weten het wel. Zij brengen tientallen mengsels aan de man/vrouw/hipster: met knoflook en gebakken ui, met karamel, met chilipeper en dadel, met kaneel, met kokos of met koffie. Natuurlijk, milieubewust, zónder palmolie.
Ooit was pindasmeersel een restverschijnsel. Lees de levensloop van de heer Kellogg er maar op na. Het is een navrante geschiedenis, met rare denkbeelden over geloof en sex. Als ik zijn tijdgenoot was, had ik zijn mond gesnoerd met duizend kuub peanut butter.
Daar is ie dan, 25 januari, de dag van de pindakaas. Zoals vele ‘dagen van’. Wat te denken van de dag van de klant, de dag van de garnaal, de dag van de lingerie, de dag van de melk, de dag van de appel, de dag van de jager, de dag van de vrijwilliger, de dag van de tuinder of de dag van de docent?
Ik denk dat ik voor de laatste drie wél warm wil lopen.
Willie,
25-01-2018
Bron: AD, 25-01-2018