Het hele verhaal

In de trein lees ik. Eerst de krant met het dagelijkse nieuws, dan de bijlagen waar ik in het weekend niet aan ben toegekomen.
Soms duurt de reis lang, maar leestijd kom ik altijd te kort. Of denktijd.
Het is ‘maar’ een voorbeeld: gedachten laten gaan over de foto van hét jongetje, op een vakantiestrand in Bodrum.
Bodrum? Yep, een stad van bruisend vakantieplezier. Ooit zwom ik daar, ik genoot van zon en zee. Welke zee? Juist, de zee van het jongetje. Dezelfde golven, dezelfde zon.
‘Stel’, denk ik, ‘ik lig daar lekker ingesmeerd met factor 50 op een vrolijk badlaken en dan….’ Stop. Stop.
Ik ben daar nu niet, ik wil er nooit meer naar toe.
Ik wíl iets wat niet voorhanden lijkt, namelijk overal en voor iedereen vrede. Erger nog, het lijkt godsonmogelijk. Dit keer in de letterlijk zin van het woord. Want het maakt niet uit over welke God ik het heb: Allah, Christus, Shiva, Jaweh of Boeddha, ze bakken er allemaal niets van. Uit hun naam is kwellen, pesten, roven, stelen, lynchen, verkrachten en platbranden allemaal toegestaan. Dan vlucht je, hoe hoog de prijs ook is.
Het jongetje is vast in de djannah, wat koopt zijn vader daarvoor?
Nee, van de Goden moeten we het niet hebben. Dan blijft er weinig anders over dan een advertentie te plaatsen.

Gezocht:
Een mens van goede wil.
Ruime ervaring in eerlijk verdelen van voedsel en goed.
Voorstander van gelijke mogelijkheden voor alle miljarden mensen
op aarde.
Optimistisch van aard en weet van aanpakken.

Het wordt een hele klus, ‘mens van goede wil’, maar mijn stem heb je alvast.
Ik besef dat je niet stante pede de wereld vredig kan maken. Wonderen bestaan niet.
Wel hoop ik, dat je als de wiedeweerga vaders en moeders gaat redden, de kinderen met hun knuffels.
Dat je een warm welkom voorbereidt voor ontheemden, alstublieft geen gebrekkige ontvangst. *)
Dat je alle politici laat kijken, cacheren niet toegestaan. Haal de foto van het jongetje er nog maar een keer bij.
Hij vertelt het hele verhaal.

Willie,
18 september 2015

*) ‘Een gebrekkige ontvangst van vaders creëert boze zonen.’ Tommy Wieringa op 16 september in DWDD.

This entry was posted in Perspectief. Bookmark the permalink.

Comments are closed.