Wanneer een zoon trouwt in Frankrijk, gaan wij op vakantie en nemen mee:

Slingers en ballonnen.
Vijf jurkjes in de maten 110, 98, 86, 74 en 68
evenzoveel hoedjes.
Kilometers oranje lint, ook in crème.
Cadeautjes en inpakpapier.
Rozen in een natte krant,
oude kaas in vacuum.
Ons beste pak en jurk,
die kleurige stropdas en de frivole schoenen.
Een bot voor de bruidshond.
IJzerdraadjes voor de rozen,
binddraad voor het groen.
Tassen vol met lekkers,
een doos met cranberry’s.
Een ‘Dirk v.d. Broek’ gevuld met dochterskleding
(Mam, wij zitten zo vol, nemen jullie “wat” voor ons mee?)
alsmede een grote vuilniszak gevuld met beddengoed.
Een partij vermaak voor de kleintjes,
ook hun attributen staan hier in de wacht.
Vliegtuigjes om mee te vliegen,
leesboeken voor eventueel verloren uren.
Mandjes voor de rozenblaadjes,
voor de voeten van het bruispaar….
Veiligheidsspelden voor “je weet nooit’.
Touw op bollen,
plakband aan de rol.
Een föhn voor de krul,
nagellak in drie kleuren.
In opdracht gekochte spullen,
verrassingen in mooi cellofaan.
Presentjes in Gouda afgeleverd
van oom of tante of verre verwant.

Wij gaan op vakantie en nemen mee:
Een zak vol geluk voor in het huwelijksbootje van Rogier en Sandra!

Willie Lek
4 juni 2009

This entry was posted in Kinderen. Bookmark the permalink.

Comments are closed.