Vandaag: week 26, dag 7. Dát waren veel dagen met (her)lezen of schrijverij om me niet door deze winterlockdown klein te laten krijgen. Viel niet altijd mee.
Gelukkig gloort er sinds Stille Zaterdag licht aan de horizon. In de tombola van de vaccinatie-wereld hebben man en ik het goede “kaartje” getrokken. We mogen. Tadaa!
Over een paar weken huppel ik de wijde wereld weer in. Misschien voel ik dan hetzelfde als de koeien, die in de lente de wei ruiken. Denk van wel.
Daarnaast zal het wennen zijn, ik blijf voorlopig voorzichtig. Ik wil geen dame in de porseleinkast zijn. Maar toch. Er valt heel wat van mijn schouders.
Af en toe had ik er een hard hoofd in, het leek nooit te gebeuren: gelukkig zijn Pasen en Pinksteren nu wel op één dag gevallen.
Tadaa! Tadaa!
Willie,
4 april 2021