Dag 8 in de “sociale-onthouding”

Vandaag, dag 8. Centimeters

Zand, zeep en soda. De heilige triniteit, om een huis in vroeger jaren rein te houden. Drie grijsgewolkte gewolkte bakjes hingen in een rekje boven de kraan. Alleen koud water was voorhanden.

In dit Corona-tijdperk ga ik, gezien de regels, grondig schoonmaken.
Gewapend met een -gelukkig- warm sopje van zachte zeep en soda, werk ik me door ons huis. Zand lijkt me overbodig als bestrijdingsmiddel.

Geteld, opgemeten en ook gekuisd:
Handvaten: 1156 centimeter.
Deurknoppen: 32 stuks.
Trapleuningen:1050 centimeter.

De knoppen van de toetsenborden, van de mobieltjes, van de versterkers, van het fornuis, van de rekenmachine. Van de afstandsbediening, van de magnetron. Van de mixer, de blender en de waterkoker. De knoppen van de zeepdispenser en de kranen. Van de stopcontacten en de schemerlampen. Van de wasmachine en de föhn, allemaal maar niet meer geteld.

Ben meer van de taal dan van het rekenen.

Ondertussen was mijn emmertje sop koud geworden en besloot ik een van mijn kinderen te bellen. Dus getoetst op mijn mobiel. Brrr.

‘Mam, als het virus in huis is, doe je er niets meer aan.’
‘Zou het niet een beetje helpen?’
‘Weet je wat helpt?’
‘Nou?’
‘De drie R’s. Dat heb je ons vroeger zelf geleerd, en later kwam er ook die vierde R bij.’

Ik ben met stomheid geslagen. Ik luister.

‘Mam, de eerste R: Rust, even niet naar buiten, ga maar veel boeken lezen of naar muziek luisteren. Schrijven of eindelijk dat Kerstkleed af maken. Borduren, toch?

De tweede R: Reinheid, maar daar hoef ik het niet over te hebben.

De derde R, Regelmaat, voor jou vooral regelmatig en veel eten.

Die toegevoegde vierde, Relatie. Zoenen is belangrijker dan poetsen.’

Van je kinderen moet je het hebben…

Morgen, dag 9. Verlangen.

Willie, 22 maart 2020

This entry was posted in Corona, Perspectief. Bookmark the permalink.

Comments are closed.