Hannah en ik

‘Kaarsjesavond’ in Gouda. We staan op de markt bij de metershoge boom. Het is koud. Het is donker. De straatlantarens zijn uit. De winkels zijn verduisterd.
Er is muziek. De stadsbeiaardier speelt. Wij zingen mee. Heldere tonen in de winternacht.
De kinderburgemeester leest het kerstverhaal. Stralend en vol vertrouwen.
Daarna gaat een mevrouw zingen, een aria. Hannah, de kleindochter, wil weten wat er gezongen wordt.
Ik fluister de vertaling in haar oor: ‘Doe wat je zelf belangrijk vindt’.
Hannah: ‘Oma, dat klopt niet, want je leeft toch met elkaar?’
Heel eventjes knijp ik in haar kleine kinderhand.

Willie
15-12-2018

This entry was posted in Kleinkinderen, Perspectief. Bookmark the permalink.

Comments are closed.