Vandaag is het ‘Spreek Nederlands Dag’, een poging van diverse instanties om in het dagelijks taalgebruik het Nederlands te promoten. Wat heet.
Vandaag was ik naar de Hema, de Hollandse Eenheidsprijzen MAatschappij, duidelijker kan het niet. Er zijn in dit warenhuis al héél lang Hollandse worsten, handdoeken, tompoezen, kaarsen, pennen, gummetjes, pyama’s en onderbroeken voor een afgeronde prijs te koop. Kwaliteit is top, de bon bij de kassa ook. Hollandse handelsgeest. Gewoon doen, gewoon praten, kortom een warenhuis met beide benen op de grond.
Ik was dus in de Hema, dit keer op zoek naar ondergoed. Wat vervangend materiaal kopen voor de heer des huizes.
Omdat de Kerstman en zijn voorganger al een paar weken de schappen heeft veroverd, vond ik niet zo snel het gewenste artikel.
Er liep een vrolijke jonge meid, met op haar spijkerbroek het Hema-logo.
‘Ha, mag ik je iets vragen?’
‘Wat bedoelt u?’ Zij was duidelijk overdonderd door deze inleidende vraag.
‘Wat zoekt u?’
‘Ehh, ondergoed. Gewone, mannenslips, gewone. Geen shorts ofzo. Gewone.’
Het sprijkerbroeken meisjes rolt even met haar ogen, trekt een wenkbrauw en verzucht:
‘Ohh, u bedoelt ‘briefs’.
Dan weet ik het niet meer, ik was toch duidelijk? Geen brieven, maar ondergoed?
‘Links, achter in de winkel, net voorbij de sokken en de shirts. Daar vindt u ze.’ Het beste kind kan een zucht om zoveel onwetendheid nauwelijks onderdrukken.
Ik druip af met de staart tussen de benen, ga richting sokken en shirts. En jawel, daar hangen ze. ‘Briefs’ in vijf maten en twee kleuren, zwart en grijs.
Opgelucht reken ik bij de kassa, vier ‘briefs’ met ‘real lasting cotton en new improved quatity’, af.
Thuis vouw ik de korte (brief) onderbroeken op een stapeltje. Tevens hoop ik dat de Hema de ‘Spreek Nederlands Dag’ volgend jaar een warmer hart toedraagt. Gewoon, beste Hema, deze dag alle artikelen in het Nederlands aanbevelen.
Of niet. Ook goed, maar dan is ‘Spreek Nederlands Dag’ water naar de zee dragen.
Willie,
13 0ktober 2018