Hemelvaart en Pinksteren

‘Jongens, morgen is het Hemelvaart, dan is het ook zondag.’
‘Dat kan niet oma, donderdag is donderdag.’
‘En toch is het een zondag, dat wordt zo gevierd.’
‘Waarom dan?’
Ik vertel het verhaal van Jezus, die op een wolk naar de hemel gaat.
‘Waarom heet het dan geen Hemelgaat?’
Slimme zet van een negenjarige en vanaf vandaag weet ze dat ‘varen’ ook gaan in de lucht is.
‘Luchtvaart dus.’ Haar oudste zus doet ook een duit in het zakje.
‘En een boot dan?’
‘Ja, die vaart ook, over water.’
‘Oma, geloof jij dat van Hemelvaart? Dat kan toch gewoon niet.’
‘Klopt, moppie, maar als je iets níet kan zien, dan kun je het wel geloven.’
Een poos is het stil aan de keukentafel.
‘Oh. Weet je, oma, als ik later misschien toch ga geloven, geloof ik dat van die wolk in elk geval niet.’
Met een glimlach schenk ik nog maar eens diksap in.

Het is tien dagen later. Pinksteren. Opnieuw jong volk rond de keukentafel. Deze nakomelingen zijn vier en zes jaar oud.
Ze kleuren met tongetjes uit hun mond en hebben hun oren niet in hun zak. Blijkt.
De man en ik maken onze boodschappenlijst, het is een lang weekend.
‘Weet jij of Albert Heijn Tweede Pinksterdag open is?’
‘Volgens mij wel.’
‘Met Pinksteren?’
De kleurpotloden maken gras en een paard krijgt een bruine staart, terwijl er wordt gemompeld: ‘Prinsterest, prinsterest, prinsterest.’
‘Oma, wat is dat prinsterest?’
‘Pinksteren? Weet je nog van Kerstmis, van Jezus?’
‘Ja, die ken ik. Heet hij dan Jezus Prinsterest?’
Opnieuw redt de diksap mij.

Willie,
15 mei 2016