Brussel

Vandaag, een dag na ‘Brussel’ geef ik, zoals gewoonlijk, les aan NT2 cursisten. Zij komen uit Azië, Europa, Amerika en Afrika. Zij leven volgens de Koran, de Bijbel, de Thora of luisteren naar Boeddha. Heel soms heeft iemand het geloof achter zich gelaten.
Het zal me allemaal worst wezen. Ik heb slechts één ijzeren wet: respect voor ieders overtuiging. Het werkt. Vriendschappen worden gesloten, die in het kamp Wilders niet begrepen willen worden.
Goed, terug naar míjn cursisten. Velen zijn gevlucht, anderen door omstandigheden geworteld in Nederland. Maar voor allen geldt: geen werk meer. De crisis heeft in mijn doelgroep bikkelhard toegeslagen. En toch. Ze willen. Ze willen werken. Ze willen vooruit. Maar die taal, hè!

Vandaag is anders. ‘Parijs’ was een geweldige schrik. ‘Brussel’ is een angstige herhaling.
Ik kan er niet omheen, het treft hen en mij. Ons allemaal.
Zomaar met de les beginnen en het verschil uitleggen tussen de p en de b? De ui en de ei? De tweeklanken? Kom toch.

Voor elke cursist heb ik een waxinelichtje meegenomen. Ik vraag hun op een klein kaartje een boodschap te schrijven voor álle mensen in Brussel.
Alle mensen? Ja! Alle mensen. Voor de families van de slachtoffers, voor de politiemannen en politievrouwen, voor de brandweermensen, voor de werkers bij de balie. Voor de machinist van de metro, voor de taxichauffeur. Misschien ook voor de ouders en de broers en zussen van de terroristen?
Dan is het even stil. Ik deel blanco kaartjes uit.
‘Schrijf maar wat je wilt zeggen, of voelt of denkt.’
‘Willie?’
‘Ja, Samira?’
‘Hoe schrijf je, wat jullie zeggen als iemand dood is?’
‘Samira, wat is er in je hart? Het is geen dictee, hoor!’
‘Boos.’
‘Schrijf dat maar op.’
Op een ander kaartje, uit de beginnersgroep, staat: ‘Het is niet god’. Klopt. Maar we hebben de oe ook nog niet behandeld.

Na de les blaas ik de kaarsjes uit en fiets ik naar huis.
Daar lees ik een artikel over de Hema en ‘Pasen in de ban’. Voor de tweede keer vandaag zal het me worst wezen.

De kaartjes, met een bos rozen, breng ik naar Brussel.

Willie,
23 maart 2016